- bilekli
- s. 转́ 有手腕的: demir \bilekli 铁腕的, 铁腕人物
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
tunç bilekli — sf. Kolu, bileği çok güçlü … Çağatay Osmanlı Sözlük
bileklig — bilekli, güçlü kuvvetli I, 509, 511 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
bilek — is., ği 1) Elle kolun, ayakla bacağın birleştiği bölüm Sonra bileğini avucumun içine alarak nabzını sayıyorum. R. N. Güntekin 2) mec. Güç, kuvvet Birleşik Sözler bilek damarı bilek güreşi bilek saati demir bilek ayak bileği … Çağatay Osmanlı Sözlük
tunç — is., cu 1) Koyu kızıl renkte olan, bakır, çinko ve kalay alaşımı, bronz Başında kalpak tunçtan bir miğfer gibi duruyordu. Y. K. Karaosmanoğlu 2) sf. Bu alaşımdan yapılmış olan Birleşik Sözler tunç bilekli tunç kafiye … Çağatay Osmanlı Sözlük